یک نفر را توی زندگیتان راه بدهید که برای بودن و ماندنش نیازی نباشد
دست به قد و قواره اتان بزنید،
که نیازی نباشد برای راضی نگه داشتنش
از رنگ مورد علاقه تا تفریحاتتان را عوض کنید
و بشوید یک آدمی که هیچ وقت نبوده اید.
کسی که قیچی دست گرفته
و خودش قرار است طرز فکر و عقیده جدید بدوزد
و تنتان کند را راه ندهید به خلوتتان؛
کسی که دنیایتان را رنگ دنیا خودش میکند
و از شما چیزی میسازد که میخواهد بعد مشغول دوست داشتن آن آدمی که خودش ساخته میشود.
یک نفر را انتخاب کنید که شما را با همین چهره و ظاهر بخواهد،
با همین رنگ مو و مدل چشم معمولی،
با همین لحن صحبت کردن و نوعِ زندگی.
یک نفر را بخواهید که شما را دوست داشته باشد
بخطر آنچه که هستید
نه بخاطر آنچه که دوست دارد باشید.
درباره این سایت